مبانی نظری توسعه صادرات
مبانی نظری توسعه صادرات
2 - 4 توسعه صادرات
با بررسي برنامه هاي كمك به صادرات ، پي به انواع كمك هاي صادراتي ارائه شده توسط دولت و ديگر سازمان هاي مرتبط برده شد . يك حوزه مهم ، تامين اطلاعات مي باشد نظير اطلاعات بازار صادرات ، تحقيق بازار بر روي بازارهاي خارجي ، سمينارهاي بازاريابي صادرات و بولتن خبري ( خبرنامه ) . برنامه هاي ديگر از طريق سمينارها ، سخنراني ها و مورد شناسي و ديگر ابزارهاي ارتباطي انگيزه براي صادرات را افزايش مي دهند . پشتيباني عملياتي شامل آموزش لجستيكي ( تداركاتي ) صادرات ، كمك به بازاريابي ، هيئت هاي تجاري ، پشتيباني مالي ، ملاقات با خريدار خارجي ، تماس بر قرار كردن و كمك هاي نظارتي مي باشد ، ( seringhaus and rosson , 1990 ) .
Czinkota ( 1960 ) مدلي را ارائه داد كه چگونه برنامه هاي توسعه صادرات بر روي عملكرد صادرات شركت اثر مي گذارد . مطابق با اين مدل ، كمك هاي صادراتي فقط به طور مستقیم بر روي عملكرد صادرات اثر مي گذارد ، به اين برنامه ها به عنوان ابزاري براي افزايش قابليت ها / شايستگي هاي مديريتي و سازماني در نظر گرفته شده اند .
صلاحيت های سازماني شامل توانايي هاي تحقيق ، دانش بازار و ارتباطات و منابع انساني و تكنولوژيكي مي باشد . صلاحيت هاي مديريتي شامل آموزشي ، تبليغات بين المللي ، تخصص ، گرايش و تعهد بين المللي مي باشد .
Seringhaus and rosson ( 1990 ) مطرح كردند كه برنامه هاي توسعه صادرات اثرات غير مستقيمي بر روي فروش صادرات دارند . آنها به توسعه صادرات به منزله بهبود صلاحيت صادرات شركت ها و نهايتاّ بهبود فرصت هاي اين شركت ها براي موفقيت در بازارهاي بين المللي نگريستند .
Cavusgil ( 1990 ) متوجه شد كه اهداف برنامه هاي توسعه صادرات براساس بين المللي كردن شركت ها تغيير مي كنند و شركت ها مطابق با آن بخشي بندي مي شوند . سطح بين المللي كردن شركت به عنوان يك عامل حياتي در توسعه برنامه هاي مناسب شناسايي شده اند .
Reid ( 1985 ) در تعدادي از مطالعات متوجه شد كه ارتباط مثبتي بين برنامه هاي توسعه صادرات و عملكرد شركت وجود دارد . به عنوان مثال فعاليت هاي نمايشگاهها و هئيت هاي تجاري منجر به سطوح بالاتري از عملكرد مي شوند به خاطر اينكه به مديران اجازه مي دهند كه سريعاّ اطلاعاتي درباره بازار صادرات و فرايند صادرات بدست آورند .
بر عكس در يك بررسي از 21 مطالعه نتيجه گيري شد به مسئله اثر بخشي برنامه بر حسب عملكرد يا مديريت شركت هاي كوچك و متوسط صادراتي هيچ پاسخ قطعي داده نشده است ،.( seringhaus , 1986 )
در مطالعه هئيت ها و نمايشگاهاي تجارتي seringhaus متوجه شد كه شركت در هيئت هاي تجاري 7 / 2 برابر شركت در نمايشگاهها فروش دارد . اما نمايشگاههاي تجاري كسب و كار فراگير و جامع تري بواسطه تعداد بيشتري از شركت كنندگان ايجاد كنند ، در يك
